نیکی هیلی همان شخصی است که قبلا نامش برای تصدی پست وزارت خارجه آمریکا مطرح شد اما در نهایت به صندلی های سازمان ملل تکیه زد تا اهداف سیاست خارجی آمریکا را در جایگاهی حقوقی دنبال کند. شاید هم اگر او بر مسند وزارت امورخارجه تکیه زده بود اکنون دشواری های کار بیشتر می بود.اقدامات آمریکا و در خواست های تازه واشنگتن تا کنون با سکوت اروپا مواجه شده است. ظاهرا اروپا نظاره گر است تا ببیند در پایان بازی تازه آمریکا با برجام چه نتیجه ای در انتظار است. از این سوی محمد جواد ظریف تاکنون به ارسال یک نامه توام با هشدار به موگرینی رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا بسنده کرده است و علی اکبر صالحی رییس سازمان انرژی هسته ای هم هشدار داده است که بازگشت ایران به شرایط پیش از تحریم همه را شگفت زده خواهد کرد.

اما اینکه سر انجام این برنامه ضد برجامی تازه ترامپ به کجا خواهد انجامید بنظر می رسد بستگی تام به رفتار هوشمندانه ایران دارد.ترامپ الان همچون مار زخمی درون قفسی است که می خواهد به هر صورت از آن خارج شود.و دایم در حال تقلا است.از شعارهای انتخاباتیش دیوار مکزیکش که همچنان بی نتیجه مانده ،کره شمالی همچنان رام نشدنی برنامه هایش را پیش می برد، در افغانستان تاکنون برنامه هایش موفقیت آمیز نبود، درها در سوریه بسته است و شعار پاره کردن برجام حتی در میان اطرافیان ترامپ طرفدار چندانی ندارد چه رسد در سطح جهانی.

بنابر این ترامپ در این عرصه یا باید به تنهایی دست به اقدام و عمل بزند یا باید اطرافیانی برای خود بیابد که ظواهر امر نشان می دهد اگر ترامپ در این راه بخواهد کاری انجام دهد دستمایه ای ندارد جز واژه ای بنام روح برجام که هیچ چیز در آن مصداق عملی نداشته باشد.

در آن صورت هم اروپا به احتمال قوی راه خود را از آمریکا جدا خواهد کرد.بنابراین ایران باید بدون توجه به درودیوار کوبیدن های بی نتیجه ترامپ به راه خود ادامه دهد و از فشار و تنویر افکار عمومی در دنیا برای افشا نیت های آمریکااستفاده کرده و آنها را برای هدف ترامپ یعنی برهم زدن بازی آگاه سازد در چنین شرایطی رییس جمهور آمریکا هیچ راهی ندارد جز تمسک به روح خیالی برجام.حال باید دید نتایج سفر هیلی به کجا می انجامد!

لینک این خبر در: