*در چند هفته گذشته گزینه‌های مختلفی برای وزارت علوم مطرح شده‌اند. فکر می‌کنید که اکنون وزارت علوم به چه وزیری و با چه برنامه‌ها و رویکردهایی نیاز دارد؟
قبل از آنکه بخواهیم به این مسئله بپردازیم که وزیر علوم باید چگونه باشد باید به این مسئله اشاره کنیم که چرا هنوز وزیری برای وزارت علوم معرفی نشده است. اکنون قریب به دو هفته از آغاز سال تحصیلی گذشته ولی همچنان رایزنی‌ها برای انتخاب وزیر علوم ادامه دارد. مطمئنا این اتفاق اصلا قابل توجیه و قابل دفاعی نیست. من در مصاحبه برخی نمایندگان مجلس دیدم که آنان تعطیلات چند روزه مجلس و همین طور تعطیلات رسمی‌را بهانه کردند و گفتند که این تعطیلات کارها را عقب انداخته ولی واقعیت آن است که به نظر می‌رسد اراده یا تصمیم راسخ و جدی برای معرفی وزیر در زودترین فرصت وجود ندارد. این بزرگ‌ترین آسیب را به ساختار آموزش عالی کشور وارد می‌کند، چون وقتی وزیر معرفی نشود بسیاری از تصمیمات به صورت موقت و بدون پشتوانه و به صورت آزمایشی انجام می‌شود و این در حالی است که دانشجویان و اساتید دانشگاهی به عنوان نخبگان جامعه بزرگ‌ترین سرمایه علمی‌و پژوهشی کشور هستند و نه فقط در عرصه‌های علمی‌ بلکه می‌توانند در سایر بخش‌های مدیریتی کشور آینده مملکت و مردم را رقم بزنند. ما دائما درباره گردش نخبگان صحبت می‌کنیم و تاکید بر آن داریم که باید زمینه رشد و شکوفایی نخبگان فراهم شود تا در کنار آن بتوانیم خدمات بیشتری به جامعه ارائه کنیم و سرانجام منافع ملی را توسعه بدهیم ولی وقتی اولین و مقدماتی‌ترین مسئله آنان یعنی سر و سامان دادن به ساختار آموزش عالی را دست کم می‌گیریم یا توجه کمی‌به آن داریم، چگونه می‌توانیم مدعی رعایت گردش نخبگان، شایسته‌سالاری در کشور و یا جلوگیری از فرار مغزها بشویم. 
*گفته می‌شود که طی هفته‌های جاری وزیر علوم معرفی خواهد شد. در این صورت فکر می‌کنید که دولت برای معرفی وزیر پیشنهادی و یا همین طور نمایندگان مجلس برای انتخاب وزیر علوم باید چه شاخصه‌ها و معیارهایی را مورد توجه خود قرار دهند؟
قدر مسلم چه مسئولان دولتی و چه نمایندگان مجلس باید اولین اولویت خود را به این موضوع اختصاص دهد که وزیر پیشنهادی و منتخب از جنس دانشگاه و دانشگاهیان باشد. این یعنی آنکه وزیر بداند چقدر دانشجویان و اساتید دانشگاهی در سرنوشت کشور سهیم و موثر هستند و در کنار آن بداند که مهم‌ترین مطالبه و دغدغه جوانان و دانشگاهیان چیست. چندی پیش من شنیدم که بحث‌هایی درباره انتخاب وزیر زن در این وزارتخانه مطرح شده است و همین نکته با حواشی خاصی همراه شد‌. به طوری که اساسا اصل ماجرا یعنی انتخاب وزیر به حاشیه رفت و موضوع به سمت انتخاب وزیر زن کشیده شد‌ نمونه‌هایی از این حواشی می‌تواند آفت ماجرا باشد. قطعا کسی مخالف انتخاب وزیر زن نیست یا کسی نمی‌گوید که وزیر حتما از کدام جریان یا جناح باشد ولی این مهم است که وزیر انتخابی چه دیدگاه و چه برنامه‌ای برای سر و سامان دادن به وزارت علوم و آموزش عالی دارد. حال اگر این فرد زن یا مرد بود یا اصول‌گرا یا اصلاح‌طلب باشد نباید اصل ماجرا مورد بی‌توجهی قرار گیرد. مهم این است که آن وزیر چقدر به کرسی آزاد اندیشی در دانشگاه‌ها پایبند است یا آنکه چقدر سلیقه‌های سیاسی و جناحی خود را در آموزش عالی دخیل می‌کند یا چگونه می‌تواند امنیت روانی را در دانشگاه‌ها حاکم کند که توسعه علمی‌زیر سایه رفتارهای سلیقه‌ای قربانی نشود. 
*فکر می‌کنید مهم‌ترین مطالبه جامعه دانشگاهی از وزیر علوم و دولت چیست؟
مهم‌ترین مطالبه و دغدغه جامعه دانشگاهی از دولت بعد از انتخاب یک وزیر توانمند برای وزارت علوم، تحقق وعده‌های معوقه در بخش آموزش عالی است. متاسفانه یکی از مهم‌ترین آفت‌هایی که باعث شده تا عرصه علمی‌و دانشگاهی کشور صدمه ببیند آن است که هرکسی از دیدگاه خود مطالبات دانشگاهیان را تعریف و تفسیر می‌کند‌. یعنی وقتی که یک چهره اصلاح‌طلب وزارت علوم را در دست می‌گیرد مطالبات را طوری تعریف می‌کند و زمانی که یک چهره اصول‌گرا بر مسند کار می‌نشیند مطالبات دانشگاهیان را طور دیگری می‌بیند. در حالی که دانشگاه همان دانشگاه است و اساتید و دانشگاهیان هم همان افراد هستند‌. شاید بهتر باشد که این بار مسئولان در بیان مطالبات و دغدغه‌ها حرف دانشگاهیان را گوش دهند و دغدغه‌ها را از زبان آنان تعریف کنند و اجازه دهند که مطالبات این قشر در همان مسیر دانشگاهی و علمی‌رفع و رجوع شود.

لینک این خبر در: