*عملکرد دولت یازدهم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
برای آنکه یک ارزیابی دقیق و البته منصفانه درباره عملکرد و کارنامه دولت یازدهم داشته باشیم، بیش از هر چیزی نیاز است که تمامی‌شرایط و جوانب موضوع را در نظر بگیریم. در واقع باید این مسئله را لحاظ کرد که دولت روحانی در چه شرایطی کشور را تحویل گرفت و مهمتر از آن دولت چه ابزار و امکاناتی طی چهار سال گذشته در اختیار داشت و با احتساب تمامی‌این شرایط ، دولت توانسته است چه اقداماتی را اجرایی کند و این اقدامات چقدر با اولویت ها و مطالبات عمومی‌ و اصلی کشور تطابق داشته است. من فکر می‌کنم که دولت روحانی با توجه به تمامی‌این شرایط توانست عملکرد و کارنامه قابل قبولی داشته باشد. چرا که روحانی در وضعیتی دولت را تحویل گرفت که مشکلات مدیریتی و بروز تخلفات اداری و مالی باعث شده بود که کشور در عرصه‌های مختلف با معضلات عدیده‌ای مواجه شده. از تحریم ها و قطعنامه‌های متعدد و مکرر بین‌المللی گرفته تا تغییر و تحولات گسترده بعضا اتوبوسی و صرفا جناحی که در نهایت شاهد بودیم که کشور در عرصه‌های مختلف دچار معضلاتی بشود و جامعه با سختی ها و مصائبی همراه شد. آقای روحانی کشور را این چنین تحویل گرفت و طی چهار سال موفق شد، حداقل‌هایی را در کشور محقق کند که اگرچه از نظر کمی‌شاید این دستاوردها محسوس و چشمگیر نباشد ولی به لحاظ کیفی یک موفقیت بزرگ محسوب می‌شود. مانند بازگشت آرامش به فضای داخلی کشور که شاید چهار سال عقب‌تر کسی نمی‌توانست چنین نمودی از آن را در جامعه مشاهده کند. این در حالی است که دولت در خیلی از موارد امکانات و ابزار لازم را برای اجرای برخی برنامه ها در اختیار نداشت و همین نکته روحانی را با موانع و محدودیت‌های جدی و عدیده‌ای همراه کرده بود. فراموش نکنیم که هر زمان دولت می‌خواست در مسئله جدیدی ورود کند برخی جریان‌های سیاسی یا برخی نهاد ها با او همکاری نداشتند و این باعث می‌شد تا اولا آن هدف به صورت آرمانی و آن طور که دولت مورد هدف قرار داده بود محقق نشود و ثانیا دولت در گیر حواشی متفاوت‌تری در قبال آن مسئله و موضوعات پیرامونی آن می‌شد که بعضا وقفه‌های زمانی را به بار می‌آورد.
*مهمترین دستاوردهای روحانی در چهار سال گذشته چه بود؟
من مهمترین دستاورد دولت روحانی را در دو حوزه داخلی و خارجی معطوف به بازگشت ثبات و آرامش در فضای کشور و دیگر عقد توافقنامه بین‌المللی برجام می‌دانم. این دو مسئله بسیار مهم هستند چراکه هر کدام را می‌توان به عنوان یک مطالبه ملی و اجتماعی قلمداد کرد. در واقع تا قبل روی کار آمدن دولت روحانی همواره این نگرانی در جامعه نسبت به وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور وجود داشت و بر همین اساس جو روانی نامناسبی وجود داشت که به تعبیری می‌توان گفت که امنیت روانی جامعه را تحت‌الشعاع قرار می‌داد. البته این بدان معنا نیست که امنیت در جامعه وجود نداشت، چراکه بحث امنیت با امنیت روانی دو مقوله هرچند به یکدیگر مرتبط ولی در عین حال ارتباط مستقیم با هم ندارند. یعنی زمانی ممکن است که یک کشور در امنیت کامل سیاسی و نظامی‌باشد ولی نقصان و ضعف در مدیریت جامعه از سوی دولت باعث شود که احساس امنیت وجود نداشته باشد و یا سطح آن پایین باشد. دولت روحانی توانست این احساس را تقویت کند که همین نکته نشان می‌دهد دولت روحانی به نسبت در عرصه‌های مختلف همچون اقتصاد و معیشت جامعه و همین طور گشایش‌های سیاسی به طور نسبی موفق بوده است.
*فکر می‌کنید دولت دوازدهم باید چگونه اهداف و برنامه‌های خودش را پی ریزی کند؟
من فکر می‌کنم که در دولت دوازدهم باید همان چارچوب‌های کلی دولت یازدهم حفظ و در حال نقاط ضعف آن برطرف شود. اینکه دولت خیلی سعی نکرد تا در حواشی خود را درگیر بازی‌های جناحی این طرف یا آن طرف کند یک اتفاق خوب بود که باید دوباره ادامه پیدا کند ولی از سمت دیگر باید دولت بتواند بر سر تعهدات خود با مردم بویژه اقشاری که در انتخابات از آن حمایت کردند، وفادار بماند و آنها را اجرایی کند. چراکه اکنون دولت دوم روحانی است و این امکان وجود دارد که روحانی هیچ‌گاه نتواند دوباره ریاست جمهوری را عهده دار شود. بنابراین این یک فرصت نهایی است که روحانی باید برای دفاع از خود و دولتش به نحو احسن از آن استفاد‌ه کند.

لینک این خبر در: